Holi Phagwa, kaaimannen, stage..

Wat vliegt de tijd voorbij, voor je het weet ben je bijna 2 weken verder. Ik denk dat dit verslag daarom nog wel eens lang kan worden want ik heb genoeg te vertellen.. maar ik zal me inhouden!

Inmiddels heb ik al wat stagedagen achter de rug. Hele verschillende dagen. De ene dag gaat nou eenmaal beter dan de andere en ik zit er af en toe flink doorheen, maar elke dag gewoon weer met frisse moed heen! De pannenkoeken gingen die vrijdag in ieder geval als warme broodjes over de toonbank, we moesten helaas heel wat kinderen teleurstellen! Maar na 3 uur bakken vond ik het wel weer genoeg. De namen van de kinderen begin ik al aardig te kennen.. maar zijn toch wel wat lastiger als die in Nederland! Anwilloh, Chenegail, Abigail, gewoon Gail, Sjefiel, Sjifaro, Sjavier.. Aroesha, Jersoesha, Maroesha.. en als je dan het taalboekje open slaat heten de personen daarin gewoon weer Wim, Henk en Piet.

Voorlezen doet het goed.. ze zijn dat niet gewend en kijken me dan ook met open mond aan. Grappig hoe ze reageren op de dieren.. ‘eendjes zijn een soort van bootjes op het water’ en de slurf van een olifant noemen ze een snavel. Stickers blijken ook erg goed te werken, daar doen ze alles voor! Een leerkracht of kind roept je hier met ‘juffie’.

Over dieren gesproken.. vandaag bleek er een grote pad in de wc’s te zitten. Een meisje uit mijn klas vond dat zo eng dat het niet meer nodig was om naar de wc te gaan.. ze was al te laat. Omdat ik maar een stuk of 8 kinderen in de klas had (de rest was gaan zwemmen), dacht ik: daar moet ik op in gaan. Want op de pabo leren we dat we moeten ingaan op onverwachte situaties! Dus ging ik de kinderen halen uit de klas. Wat ik niet wist, was dat alle kleuters altijd te gelijk naar de wc worden gestuurd. Dus toen ik met mijn kinderen bij de wc’s kwam om de pad te vangen, waren er zo’n 40 kleuters in de gangen van dit deel van het gebouw. Nou ik heb het geweten. Hij zat in de meisjes wc en dat was te horen, wat een gegil! Toen ik langs de kleuters riep probeerden ze zich achter me te verstoppen en werd mijn broek hard vastgehouden. De mega pad heb ik met een jongetje in een emmer weten te krijgen en buiten de poort losgelaten. Toen ik naar buiten kwam snapten de andere leerkrachten niet dat ik dat ding had durven pakken.

Naast grappige dingen, leuke reacties van kinderen, etc., gebeuren hier ook wel veel heftige dingen, waarvan ik merk dat ik ze eenmaal thuis ook niet snel loslaat en waar ik verder ook niet te diep op in ga. Sowieso is het soms echt een chaos in de klas en weet ik dan niet waar ik moet beginnen. Kinderen reageren enorm op elkaar en vechten veel. Ik kom soms echt niet boven ze uit! Dus dat is waar ik mij voorlopig mee bezig houd, orde krijgen, opdrachten voor school en andere leuke plannen komen later wel!

Na stage meestal gelijk boodschappen doen, het fietsen is erg warm maar in de supermarkt is het heerlijk koel. Altijd even lekker lunchen en dan aan de slag. Ik dacht dat ik een hele middag zou hebben, maar als je eenmaal thuis bent en gegeten hebt zijn het meestal nog 2 uurtjes. Lekker koken en vaak ’s avonds laat nog even naar de Chinees lopen voor brood (die kennen geen openingstijden;)).

Ik weet inmiddels ook dat ik ’s avonds niet in een hangmat in slaap moet gaan vallen.. de volgende dag had ik er zeker al 42 muggenbulten bij op mijn benen (toen ben ik maar eens gestopt met tellen).

Zaterdag (niet afgelopen maar die daarvoor) zijn we naar White Beach geweest. Dit is een strand aan de Suriname rivier. Je kunt daar wel zwemmen, maar niet heel ver want dan kom je gaas tegen. Achter dat gaas zwemmen piranha’s.. dus vandaar! Surinaamse jongens hebben ons het Surinaamse spel ‘djoel’ geleerd, een tof strand spel waarbij ik weer lekker sprintjes mocht trekken.

Daarna weer stage en afgelopen donderdag Holi Paghwa, een Hindoeïstisch feest dat in feite een combinatie is van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest (heb ik ook maar gewoon gegoogled hoor). Een feest waarbij het tijd is om elkaar met veeeeel gekleurd poeder onder te kogelen! Daarom waren ook bijna alle studenten in het wit gekleed. Het feest begon hier thuis al, met waterpistolen gevuld met gekleurd vloeistof. We waren al niet meer wit toen we de deur uit gingen.. met een grote stoet gingen we vervolgens richting ’t Vat. Aangezien je hier achter elkaar moet rijden, was het een vrij lange rij, mooi gezicht denk ik zo! We kregen onderweg veel naar ons toe geroepen, wat eigenlijk steeds hetzelfde was: Holi Paghwa! Het was ook wel aan ons te zien! Het was super mooi weer en ik had een big smile op mijn gezicht die er nog lang op bleef zitten, het was een top dag! Bij ’t Vat even gezellig een drankje gehaald.. maar de mannen konden zich niet inhouden en begonnen al met geel poeder te gooien. Daar waren de mensen achter ons niet bepaald blij mee. Daarna op naar het Flamboyant park, waar Holi uitgebreid gevierd bleek te worden. Vooral door studenten! Want veel gezinnen schijnen het thuis te vieren. Onderweg komen we ook veel mensen in open auto’s tegen met gezellige muziek. Het festival was echt tof. Elkaar helemaal onder gegooid.. we zagen er niet uit! (Zie facebook voor foto’s). Ook wat kinderen onder gepoederd en poeder gegeven, vonden ze erg leuk! Toen we weer terug naar huis gingen waren er zoveel mensen die ons raar aan keken en moesten lachen om hoe wij eruit zagen.. we hadden sowieso de hele dag veel bekijks en mensen maakten foto’s van ons! Een tof dagje! Alleen mijn badkamer ziet er nog steeds niet hetzelfde uit als voor dit feest!;)

Vrijdag ben ik met wat studenten met een bootje naar de overkant van de rivier gegaan om daar langs plantages etc. te fietsen. Ik weet niet hoe het kan, maar die plantages ben ik niet tegen gekomen hoor! Maar het was evengoed een gezellig dagje met onder het fietsen goede gesprekken, dat is ook heel waardevol! Daarna hier een gezellig avondje gehad.

Zaterdagochtend weer lekker kickboksen. ’s Middags was het tijd voor een tripje! Samen met Nadine dolfijnen en kaaimannen spotten. Eerst de Suriname rivier op. Helaas hadden de dolfijnen er vandaag weinig zin in en bleef het bij het zien van vinnen.. maar het was wel genieten op het water! Daarna zijn we naar een dorpje gevaren waar we lekker te eten kregen. Op de boot heb ik trouwens voor het eerst gebakken banaan gegeten, echt lekker! Na het eten was het tijd voor ‘dichte’ kleding en deet! Het was inmiddels donker. Even een balletje getrapt naar wat jongens daar en op naar de boot (we deden die trip trouwens met z’n 4en). We voeren eerst hard door een lang stuk, moesten daarna de boot over een heuvel duwen en kwamen toen bij de moerassen aan. Als de man van de trip zijn lampje aan deed, dan zag je pas hoeveel muggen er wel niet rond vlogen. En dat was te voelen ook! De eerste kaaiman (afstammeling van een krokodil) werd al snel gevangen. Om de bek werd een elastiekje gedaan en voor ik het wist legde die man er 1 in mijn nek. Omdat ik naast hem zat was ik ook de gelukkige die de gevangen kaaimannen weer terug het moeras in mocht gooien. Ik was best bang dat hij/zij, zonder elastiekje weer, zou gaan happen. Maar dat viel mee. Een mooi en spannend tochtje door een donker en stil moeras met veel vuurvliegjes bij een mooie sterrenhemel. Ik had nog wel grotere kaaimannen willen vangen.. maar daar waren de anderen het niet zo mee eens!;) Terug gingen we eindelijk over de grote, hoge brug over de rivier (die zie ik steeds als ik naar stage fiets), met een prachtig uitzicht over de verlichte stad!

Maar.. het is hier natuurlijk niet alleen maar feest! Ook schoolwerk en stagevoorbereidingen moeten gewoon gebeuren, alles wat in Nederland gedaan wordt, moet hier ook gedaan worden. Zondag heb ik mezelf de hele dag ‘opgesloten’ in mijn kamer en hard aan een plan van aanpak gewerkt. Een deel van de huisgenootjes was op trip waardoor het lekker rustig in huis was. Maar het was nog best lastig als je uitkijkt op een zwembad..

Maar klagen mag ik zeker niet, ik voel me wel een geluksvogel hoor! Dat ik dit allemaal mee mag maken en deze ervaring op mag doen. Genieten van al die verschillende mensen hier, die ook nog eens erg vriendelijk zijn en ’s ochtends vrolijk groeten, de gezelligheid op straat en wat er verkocht wordt aan de weg, uitgaan en festivals, de gezelligheid hier in het studentenhuis. Genieten van de zon die zich nu veel vaker laat zien dan op het begin! Maar af en toe mag mijn roze poncho weer aan als we naar stage fietsen en verdwijnt de weg weer onder water.. terug moet je je juist weer insmeren! Maar het is een heerlijk ‘no span’ leventje! Dat het hier bij de dokter ook rustig aan gaat heb ik inmiddels ook mee gemaakt. Ik zat al snel in de behandelkamer maar moest daar nog een paar uur wachten omdat de dokter haar kinderen even van school ging halen. Een temperatuur van 35.2 graden blijkt ook te kloppen.

Gister en vandaag ook weer stage en zo lekker uit eten vanwege de verjaardag van een huisgenootje:). Vrijdag t/m maandag gaan we op trip naar het binnenland (ongeveer 7 uur rijden). Slapen in een hangmat, bij indianenstammen op bezoek, naar watervallen toe.. ik ben benieuwd!

Jullie horen wel weer van me!

Liefs uit Suri land,

Sara