It's amazing

Saar die toch nog een tweede blog gaat posten, wie had dat gedacht. Wat stond ik nog aan het begin van alle avonturen waar ik toen nog niks van af wist tijdens mijn eerste blog! De outback was zo ontzettend gaaf, daarna de orachtige oostkust, terug in Sydney en heerlijke weken in en rond Melbourne met de familie. Na lang twijfelen last minute mn vlucht gewijzigd en vertrokken naar Bali omdat ik het land uit moest vanwege het drie maanden visum dat ik had. De eerste keer in Azië! Het heeft me nooit heel erg betrokken en de eerste dagen dacht ik ook: een keer is genoeg. Maar Bali heeft me daarna veroverd! Ondanks dat er ook veel afval is helaas en de mensen je van alles willen verkopen. Prima, maar je hoeft me niet aan te raken. Bijzonder hoe de mensen hier zoveel relaxter leven en een groot deel van de dag in het teken staat van het branden van wierook en de ceremonies in de tempels. Teveel om te vertellen wat ik daar allemaal gezien en gedaan heb, maar het zet je aan het denken. Op een dinsdagochtend landden we weer in Melbourne, bel ik vanuit de bus de farm en mogen we 's middags komen, i might have some work for you. Dus daar waren we: I'm looking for Phil Chapman vroeg ik aan de man op het erf. He is dead. Oeps. Maar dit was zijn zoon; see you tomorrow in the shed 7 o clock. Hij wilde vast zien of we niet te truttig waren, dit had hij nl ook wel aan de telefoon kunnen zeggen. Over de farm straks meer.

Dit blog typ ik vanuit een farm ergens aan het begin van de heuvels die naar de Australische Alpen leiden (waar je gewoon op wintersport kunt). De property loopt tot de rivier (5 km verder) en aan de andere kant begint het state forest. De volgende buren wonen in de Canberra staat en dat is écht ver weg. Hier ben ik aan het wooffen, zie Google maar in het kort gezegd: voor kost en inwoning elke dag wat uurtjes werken. Zo hebben we gisteren op onze eerste dag het gras gemaaid, paarden gevoerd, op de squad hekken dicht gedaan, onkruid gewoed, eieren verzameld en de veranda schoon gemaakt. Verder hebben we hier onze eigen shed met aparte kamers, keuken en de meest luxe keukenapparatuur. Ik wist niet dat er waterkokers bestaan met verschillende keuzes aan hoe het water gekookt wordt. Op mijn kamer staan muziek instrumenten en een mega tv (pap, mam, 4 keer die van jullie?). In Roos haar kamer onwijs veel films, series en boeken. Dus de eerste avond stond love actually aan en gisteren een Aussie serie: mcleod's daughters. We zijn op een farm bij een Duitse vrouw opgegroeid in Afrika en haar man, Russisch, geboren in China en opgegroeid in Adelaide. Dat dus. Ze hebben een dochtertje van 2 en volgende maand verwachten ze een nieuw babytje. Ze zijn beiden ook arts en maken de combinatie van als arts werken en farmers zijn. Ze leren ons van alles, vertellen veel, echt een super ervaring om mee te maken. Om even deel uit te maken van een farm gezin, geen auto's te zien maar wel bergen, in een legerkleur geverfde jeep naar de rivier te rijden waarbij de grote witte polar honden het water ingaan. Wij gaan daar straks trouwens ook in, zwemmend of met de kajak. Wat een goede keuze, ik mn het iedereen aanraden!

We zijn hier terecht gekomen nadat na een maand onze fruitpick carrière eindigde. Er viel amper nog wat te plukken dus maandagochtend 09:10 was het gedaan. Voor ons, maar ook voor de baas nogal onverwacht. We hebben met zn allen alle chocolade die we hadden opgegeten. Om nog even een beeld te geven van deze maand: een gezellige tentjes en vans camping met backpackers op het erf (gewoon met keuken, toiletgebouwtje en koelkast). Wel alles oranje van de dust en oude zooi, maar erg gezellig. Er werd zeven dagen gewerkt, om zes uur of iets later werden we elke dag in de laadbak naar het land gebracht en tijdens lunch en aan het einde (rond vijf) weer opgehaald. Al mochten we soms lekker lopen als we dichtbij werkten. We werkten in tunnels en daar werd het snel meer dan veertig graden in de middag, ik heb nog nooit zoveel water gedronken, ijs gegeten zonder ook maar naar de wc te hoeven. Over het werk kan ik verder zeggen: je plukt een framboos en doet die in een punit. En te rijpe gooi je in de jambox. En dat probeer je zo snel mogelijk te doen, na 1 of 2 (net welke soort en hoe warm het is) volle boxen van 12 of 9 punits breng je deze weg en ben je 12 of 18 dollar rijker. Na het werk lekker zitten, koken als eerste (6 so for you dutchies its dinner time kregen we vaak te horen), kampvuur als er geen bosbrand kans was en naar bed lopend nog even alle sterren en de maan achter de bomen bewonderd. De wekker hoefde niet meer gezet te worden, alle vogels maken je wel op tijd wakker. In liften naar de supermarkt werden we steeds beter. Er waren altijd wel mensen die cherries kwamen kopen op de farm en je dan naar Monbulk of de bushalte wilde brengen. Op de farm wonen trouwens ook nog andere mensen, al jaren, in een caravan. Moet ook nog wat verhalen voor straks in NL weer nog bewaren dus die komen later ;-). Maar, bijzonder, laat ik het zo zeggen. Ik verwacht hier een dag of vijf zes te verblijven en dan het verdiende raspberrie geld uit te gaan geven aan the great ocean road en Tasmania. Voor nu: het is hier nog steeds geweldig en al die ervaringen.. veel liefs vanuit Aussieland!!

P.s. Zorgen jullie daar in NL voor een elfstedentocht volgende maand? Dan kom ik in ruil daarvoor naar huis.